26 Augustus bij John en Jane.. Dag 22
We
ontbijten heerlijk en daarna gaan we met John mee zijn vogels voeren.
Aangezien
hij veel vogels heeft kost dit de gehele voormiddag. Hij vertelt over de
soorten rose,s en de corrella’s en de inka kaketoes en de helmkaketoes. John
laat zien wat hij voert en als we na een wandeling terug komen geeft hij de
vogels al de natuurlijke taken met
bloemen en noten. Dat zijn de gele nationale bloemen wattle ,en de
walnoten en de paddy melons. Dit zijn mini meloenen en vol met zaden waar ze
dol op zijn.
Ook
geeft hij de bloemen van de Banksia boom. Hij laat zien wat de geelkuiven eten
als ze gras eten, dat is niet het gras wat ze eten maar de wortels die op uien
lijken en daarin zitten dan weer zaden waar de geelkuiven dus hun vitamine uit
halen. Hij voert ze ook geweekte zaden en het valt op dat ze veel variatie van
bonen geven hier .
De
nesten worden gecontroleerd en er zijn nieuwe eitjes ,maar ook kapotte eitjes .
Helaas bij de Kuli rosé kaketoes. John hoopt dat ze een nieuw nestje leggen.
Dus de controles worden gedaan en genoteerd. Ze krijgen ook vlees een lekkere
bot. Ze zijn er dol op. De helm kaketoes
eten ook muis ,maar vandaag niet ,vandaag zijn het koteletten botjes. Verder
vers water en wat kalkpoeder. Hoewel hij wel calcium schelpen heeft voor de
vogels. Bij alle vogel heeft hij een ander verhaal en de tijd loopt door. Na
het voeren gaan we naar de koeien en de kalven. Maar drinken eerst koffie met
een broodje.. Het is 11 uur.
Daarna gaan we
met John wandelen op zijn grondgebied. We maken er een farm dag van. Het
huis bovenop de berg met een megaoppervlakte aan terrein eromheen waarop zijn
volières staan, de koeien en alles er om heen geeft me het echte Australische
gevoel . Het is eigenlijk niet te bevatten als je het niet zelf met eigen ogen
hebt gezien. John heeft 26 volwassen koeien en 2 stieren en 6 klaveren ,die van
vorig jaar zijn. Dit jaar zijn er weer enkele drachtig . John geeft ze hooi en
wij kijken hoe dat allemaal werkt.
Dan
gaan we op zoek naar de emoe die op het land van zijn moeder leeft en dat word
een echte country rit . De gehuurde auto
was wit maar is nu zwart. Het gaat er soms hard aan toe en na een uur is
de Emoe gevonden , en we zien een alpaca. Kan je voor stellen hoe groot het gebied
is waar op we zijn. Je kan hier heel de dag rijden zonder op een gedeelte te
rijden waar je al geweest bent. Het grootste grond gebied is van zijn
moeder. Zijn broer en hij hebben ook
veel land en de rest is van oom tantes en neven en nichten.
Zijn familie (grootouders ) kwam hier wonen en kocht 280
hectare grond ,dit werd verdeeld onder de kinderen en de kinderen van de
kinderen. Dat betekend dat je omringd bent met familie. We gaan naar zijn broer en vrouw. En
dochter ,die hebben kippen en ze hebben
1200 eieren per dag . Er lopen dus zo’n 1500 kippen rond. Die iedere dag in en uit de schuur gaan omdat er vossen
zijn. Ook lopen er 6 honden, Italiaanse waak er werk honden. We kijken hoe dat
werk met het sorteren van de eieren.
Daarna
zeggen we even hallo tegen de moeder van John die 85 jaar is en alles nog zelf
doet. Daarna gaan we kijken naar het
huis wat John verbouwd heeft en hij nu een dit jaar aan het werken is . Samen met Jane zijn vrouw hun dochter Sarah
en zoon Kai. Het is een huis van 1929 en ze hebben daar eerst gewoond voor ze
de berg op gingen. Jane vond het op de berg mooier en veiliger. Dus nu
verbouwen ze dat huis voor de tijd van nu . Dat word zijn oudedagsreserve ,want
dat word verhuurd. Maar dat kan nog wel
even duren. We gaan weer terug voor de lunch
Het is
nu 1430 uur. We zijn al vanaf 9 uur op
pad. Goed
het is droog maar koud en ik heb twee broeken aan , twee truien en twee jassen.
De wind houd ik buiten met twee mutsen ,want ik zit niet op een oorontsteking
te wachten . We vliegen over 2 dagen !!
Dus ik
ben zuinig op me zelf. Bianca denkt als ik en we zien er niet uit …
Daarna
gaan we weer naar de vogels en John laat ons wat bomen zien waar de rosella’s
in broeden en de Gallah’s en bomen waar hij zijn bodembedekking uit haalt en de
vogels knauwen dat dan verder klein. We lopen nog een stuk over zijn land
John
kijkt onder stenen of daar misschien slangen of andere beesten zitten. We zien
een shingle lizzard Verder nog een
duizendpoot en ook zien we een nest van
een wombat waarop nog de nagelsporen goed te zien zijn. Wombats zijn een plaag
op zijn terrein.
Ze
maken grote gaten onder de grond en je kunt er zo invallen.
Tegen
18.00 uur zijn we thuis ondertussen voert John de vogels en wij drinken koffie
en we gaan zo eten. Iedere avond maakt Jane wat lekkers klaar. Verrassend .
Daarna
kijken we of we opossums vinden en drinken wat en gaan naar bed.
Ik ben
echt helemaal op, nee een country live voor mij is echt niet waar ik warm van
word. Dag in dag uit werken op een land waar eigenlijk niets veranderd. Steeds
opnieuw de heggen afrasteringen nakijken aan passen veranderen. Hout kapen voor
de open haarden want anders is het kouder dan koud in de winter. Hoewel de
winters warmer zijn dan bij ons , is het de wind die de koud echt vreselijk
maakt.
De
windstromen die elkaar naderen op de berg maken wel de mooiste donderbuien en
bliksem ,maar ook de koude windstromen die ik niet snel vergeet.
Brrrrrr
echt het is zo koud….De zon komt en maakt de dag wat warmer maar als
eenmaal de zon weg is wil ik het liefst
binnen zijn…
S”avonds
gaan we dan met de auto en de lichten op zoek naar een opossum. Kei spannend.
John
rijd de auto e ik houd het lciht vast. Opeens zien we twee rode ogen en ja hoor
daar zit ie hoog in de boom Jezus ze zijn zo groot als een koala ,dat wist ik
niet. Het was echt spannend leuke en een avontuur. Foto’s maken was moeilijk
,maar is wel gelukt. S Avonds krgen we nog een lekkere bak koffie en een
cadeau. Zo lief ..Bianca kreeg een boek en ik kreeg onderzetters en placemats
,maar wel hele bijzondere. Van de Birds of Australië van Maxwell Williams.. Wat een dag zeg. We
besluiten ook John ons Cadeau te geven. Een schitterende tekeing van Ria
Winters van de Inka kaketoe.. Iedereen gaat blij en gelukkig en voldaan naar
bed.. Morgen weer een dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten