vrijdag 5 augustus 2016

Dag 13 / 02-Augusutus 2016 Sandakan- Sepilok- Sukau


Dag 13 | 02 Augustus 2016: Sandakan - Sepilok - Sukau..
 
 

Het is zover we gaan naar de Orang-oetang Orang Utan Rehabilitation Centrum. En ik kan vertellen dat dit geheel niet tegen valt. We beginnen met een informatie film hoe ze hier werken Doel is om orang-oetan terug in de natuur te brengen. Het is de grootste van Maleisië. In 1964 werd het gebied aangewezen als reservaat voor de prachtige intelligente dieren. Het wereldberoemde reservaat brengt de bezoeker in nauw contact met de opmerkelijke orang-oetans, die zijn bevrijd uit gevangenschap, gered uit delen van het oerwoud die gekapt zijn ten behoeve van de landbouw of achtergelaten door hun ouders. Orang-oetans vormen een beschermde diersoort. Het voornaamste doel van het centrum is het terugzetten van de dieren in het oerwoud. Dat is in Tabin een groen stuk primeray forrest wat de omvang heeft van 2 x Singapore. Het is succesvol want ze hebben al 700 orang-oetangs vrijheid gegeven.
 

Als er weesjes opgevangen worden door de lokal mensen dan halen ze deze op. Dan komen deze in een Quarantaine ruimte en worden de eerste 3 jaar samen met soort genoten groot gebracht. Vandaaruit gaan ze in een soort crèche en worden ze steeds meer aan de natuur vrij gegeven. Dat wil zeggen ,ze laten ze steeds meer wennen aan de natuur en ze krijgen steeds meer ruimte. Dat groeit uit in ongeveer 10 jaar . Dan zitten ze in vrije natuur maar blijven hun eten halen op voederplaatsen in het reservaat.
 
 

Het centrum is 4000 hectare ( 43 vierkante kilometer)  Sommige apen blijven altijd rondom deze voederplaatsen hangen andere gaan de natuur in. Want er is geen omheining Dus apen zijn vrij te komen en te gaan. Alleen de apen die komen eten worden geobserveerd. Ze hebben namelijk een nummer op hun linker been. Dus ze weten wie ,wie is. De oudste die nu nog steeds komt bij deze voeder plaats is over de 30 jaar oud en heeft inmiddels jongen gehad. Een orang-oetan krijgt gemiddeld 3 baby in haar leven. Ze leven in de natuur zo’n 30 tot 40 jaar maar in de omgeving van het centrum langer . daar ze beter aan voer kunnen komen.

Een orang-oetang bouwt een nest. Is het nest hoog is er goed weer, bouwt hij laag is er regen. Hoe ouder hoe meer haar en hoe donkerder ze worden. En ze worden groot. In de natuur beschermen de haren tegen de regen en de kou. Hoe ouder hoe langer de haren. De man moet een groot hoofd (gezicht) hebben andere willen de vrouwen hem niet. Orang-oetan is solidair alleen als ze willen paren zoeken ze de vrouwen op. Een moeder blijft zeker een jaar of 10 bij haar baby voor ze het vertrouwd hem of haar alleen te laten
 

Nu we zien al snel in de bomen de orang-oetang. Op de voeder plaats is het natuurlijk makkelijker ze te vinden. De bomen zijn hoog maar als er iets beweegt zien we dat ze er zijn. Vandaag zagen we er meteen 5 dat was boffen want onze gids had ze de afgelopen 4 weken niet gezien. Maar het is nu fruit tijd en dus komen ze naar die bomen. Joy vertelt ons dat we hier wel eens geluk mee hebben als we strak op de rivier zijn, We kijken onze ogen uit wat is dit geweldig. We zien zelfs weer een Viper slang en deze is groot zeker 2 meter en ook dik zeker een vuist dik. Groen. Mooi maar gelukkig op viezige afstand. Ze vertelt als hij bijt ben je dood.  

 
 
Malayan Pit-viper (Calloselasma rhodostoma) Viper  slang: Karakteristiek voor de soorten in de grote familie der Crotalidae is de aanwezigheid van een gepaard ‘pit organ’ dat zich op de snuit tussen de ogen en neusgaten bevindt. Het ziet eruit als een gat en de opening ervan in de bovenlip is meestal goed te onderscheiden. In het Engels heten deze slangen daarom pit-vipers, in het Nederlands groefkopadders.

Deze slang is een killer. Wanneer zich een gangreen begint te ontwikkelen moet vaak het been (soms de arm) waarin is gebeten worden geamputeerd om het leven van het slachtoffer te redden. De gids zegt vaak ben je te ver weg van medicatie dus je bent door binnen een half uur.  Dus stapje terug dames..

Op naar de beren ook daar hebben we geluk. We zien ze in bomen en ze lopen over de grond. Ook hier zien we er veel. Het is apart als we er 3 tegelijk zien. Dat komt omdat er vrouwtjes om de man hen “dansen ”voor aandacht. Mooi maar moeilijk te zien en op de foto te zetten maar we hebben geluk. Informatie over de beren heb ik apart in de blog geplaatst. Maar er zitten hier nu 33 beren.
 

Na een lunch gaan we  met de boot  naar Sukau. De tocht is prachtig; we varen  eerst langs de kust en vervolgens de rivier op naar het nationaal park. De tocht gaat door een oorspronkelijk mangrovegebied, waar vele soorten vogels nestelen. We hebben geluk en zien al meteen de Neushoornvogels. En even later de neus apen. En om de reis nog leuker te maken zien we een zeker 3 meter grote  krokodil. Als wij de lodge zijn , drinken we wat en gaan we de rivier op .
 
 
 

We  varen over de Kinabatangan-rivier op zoek naar de vele soorten apen, onder andere de proboscis-apen (neusapen), vogels en ander wild. Ook dit is een groot succes. We maken het mee dat we de grote neushoornvogels zien. Ook zien we de Kingfisher. Een is oranje en de andere is rood met blauw. We zien de Orange monkeys. En je gelooft het niet maar we zien ook de orang-oetangs in de bomen Er zitten er 3 Dus een moeder met 2 baby’s een van een jaar of 5 en een kleinere baby. 
 
 
Dan zien we iets bijzonders. Joy noemde het de Red Leaf monkey. Volgens mij is het de Maroon Langur.. Geheel Orange en ze krijgen gele baby’s. Ze zegt dat je ze bijna nooit kan zien. Vandaag was onze lucky day. Mooie foto’s gemaakt.
 
 
Het was sowieso een apen dag vandaag.  De orang-oetang en de Long tailed macaque en de Hoses langur. Maroon Langur . Verder zien we de zwarte neushoornvogel de Riinosaurus en de local neushoornvogel. De tocht die 2 uur duurt is fantastisch. Terug in de lodge gaan we om 1900 uur eten en om 20.00 uur doen we een night safari met boot.
Dat valt wat tegen omdat je toch die dieren stoort .
 
 
 
Goed we zien een slang, een aap een vogeltje en diverse uilen. En de indrukken zijn zo veel , vandaar dat we blij zijn dat we terug zijn en naar bed kunnen. Want morgen vroeg worden we om 5.30 gewekt om weer een birdwathing boot tour te maken..
Jose spreekt nog iemand vandaar aan over haar Blue Rumped ,maar ze zien de vogel niet vaak of weten het niet Helaas.. Maar zo leuk dat we dit als onderwerp steeds gebuiken ,want ze vertellen wel veel van hun land en dieren en ook vogels..
 
 
 
 

1 opmerking: