Dag 17 | 06 Augustus 2016: Sandakan -
Selingan Turtle Island
Afgesproken op de pier en dan met de
boot naar Turtle Island . Het is ongeveer een uur naar Selingan Turtle
Island. Vrij bal ,ontspannen aan het strand.
We wandelen
over het strand en in het bos en vinden daar diverse leuke vogels.
Een er van is
de Kingfischer (ijsvogels)en een mooie groen met rode duif en kleine vogel die
op een fazant lijken, ik moet de namen nog eens opzoeken. We zien een specht en
honing vogels. Dan komt er een mevrouw aan en zegt dat er schilpadjes uit
gekomen zijn die naar het water lopen. We zien nog net de laatste schilpadjes naar zee lopen en ze zwemmen weg.
We zijn te laat voor fotoos, maar een foto is me nog net gelukt. We hopen
avonds meer gelukt te hebben. Tegen 1830 uur hebben we een film en uit leg over
de schildpadden en dan is het wachten samen met de Park Ranger Straks gaan we op zoek naar de
schildpadden; de zogenaamde Green Turtles. Ze zeggen dat de kans is groot dat
we ze zien, hoe deze reuzenschildpadden
hun eieren leggen in het zand.
Informatie over de schildpadden: Het Turtle Islands National Park
omvat de eilanden Selingan, Bakungan, Kecil en Gulisan en is gelegen in de Sulu
Zee. Het is de grootste broedplek voor zeeschildpadden in Zuidoost Azië. Het
Turtle Island-reservaat ligt op het eiland Selingan, 40 kilometer van de kust.
Deze eilanden zijn begin 1900 gekocht door Sabah van de inboorlingen voor maar
98 ringlings.
Turtle Island: De bedreigde Green en Hawkbeak Turtles
komen veelvuldig aan land bij Selingan Vooral tussen juli en oktober is de kans
op een ontmoeting het grootst. Ook in de andere maanden is er een kans dat je
een schildpad ziet. Echter zijn het er dan maar 2 of 3 .En nu in deze periode
kunnen het er 30 tot 40 zijn. Als de
parkrangers 's avonds een schildpad aan land zien komen, wordt je stilletjes
naar de locatie geleid om het prachtige schouwspel mee te maken. In kleine
groepjes word je in het donker om de beurt naar de kuil geleid waar de
schildpad een nest heeft gegraven. De schildpad verkeert in een roes, waardoor
we dan van dichtbij mee kunnen kijken hoe de eieren in het gat gelegd worden.
Nadat alle eieren gelegd zijn, meestal zo'n 50/80, graaft de schildpad het gat
weer dicht en vertrekt ze terug naar de open zee.
Dan
worden de eieren uitgegraven en naar het opvangcentrum verplaatst. Dit moet
binnen 2 uur wand dan sterft de embryo af. Daar worden de eieren opnieuw
ingegraven en elk nest wordt met een cirkelvormig groen hekje afgescheiden
zodat de jongen uiteindelijk onder begeleiding in zee worden losgelaten. Ieder
hekje krijgt een bordje met dag van leggen en soort schildpad en nummer. Omdat
het geslacht van schildpadden bepaald wordt door de temperatuur van het nest,
zijn sommige nesten overdekt en sommigen niet. Er is dus een sector met bomen
en een open en blood met de zon er op. Eitjes worden z,on 45 cm diep begraven. De
jongens hebben een temperatuur van 23 tot 29 graden en de meisjes van 28 tot 33
graden. Ze kunnen dus het geslacht bepalen door ze in de warme of koudere zone
te plaatsen. En ze maken keuzes man of
vrouw. Ook worden zo nu en dan nesten met rust gelaten, om de natuurlijke
balans niet te verstoren.
Dat
gebeurde er dan vanmiddag toen kwam er opeens een nestje uit op het strand.
Helaas overleeft maar 3 tot 5 %. Als je geluk hebt maak je en het leggen van de
eieren mee, maar ook het uitkomen van een nest en het uiteindelijk weer
vrijlaten van de pas geboren schildpadjes. Dat geluk hadden we want om 20.30
uur werd er geroepen “Turtles Turtles..en we werden naar de schilpadden
gebracht waar ze er maar een apart houden zodat we dat mee kunnen maken. Ik
stond er met mijn neus voorop bij en José had een gids die haar die avond
geheel begeleidde omdat het donker en gevaarlijk is met slecht weer en zand en takken
en bomen en kuilen. Zijn naam was Fernando. Hij heeft zich de taak gegeven op
José te passen Zodat ze het meemaakt in haar eigen tempo. En zo hebben we het samen heel goed en veilig
beleeft.
Avonds
naar bed. We mochten voor niemand de deur open maken. Want dit eiland ligt
dicht bij de Filipijnen en die kunnen dus zomaar eens dit eiland op komen en
mensen beroven. Je ziet dat eiland zo liggen en dus is de afstand zeer
makkelijk te overbruggen. Met gevaar dus voor ons. Het is eerder gebeurd dat ze mensen meenemen
voor geld! En natuurlijk willen ze
eieren stelen voor geld Ze verkopen dan de eieren op de zwarte markt. We werden
daarom even goed geïnformeerd over de
vele politie met geweren op dit kleine eiland Dit is voor onze beveiliging. Gelukkig
.Ik had ook geen raar gevoel ik vond het echt heerlijk op dit eiland. Echt een
Boundy eiland in het midden van de zee. Zon zee witte stranden en bijna geen
mensen. Heerlijk..
Maar
er is niets raars gebeurt gelukkig. Wel hebben we veel monitor lizzards (varaan) gezien .Die kunnen zo’n 3 meter groot worden
en eten de eieren van de schildpadden. Ze zijn na de Komodo dragon de grootste
varanen die er zijn. Het zijn dus vijanden van de schilpadden. Ze kunnen
zwemmen dus ze zijn niet te controleren daarom is alles wat veilig moet zijn
voor de schildpadden ook met een hek beveiligd. Ze kunnen er niet over heen. Ze
klimmen wel in bomen. Slapen op takken ,maar voeden zich met de ontsnapte
schildpadden en kleine vogels op dit eiland. Mensen eten ze niet maar er is gebeurd
dat ze een baby pakte. Die heeft het gelukkig overleefd. Maar dat was een
waarschuwing voor de mensen die hier wonen om dit werk te doen.
Die
hebben een gezamenlijk huis. Paalhuizen noemen ze dat. Dat zijn traditioneel
huizen in Borneo. Wij hebben dat nu ook op dit eiland .alleen is dat nu
gemoderniseerd voor de bezoekers met eigen wc en douche. Maar stel je er niet
te veel van voor. Het is wel schoon en koel. Voor de mensen in Borneo zijn deze
huizen dus normaal. Het is een huis op palen met meerdere kamers. Ieder gezin heeft
dan een eigen kamer. Een gezamenlijke leefruimte en douche en wc. Ze bouwde deze huizen zodat hele gezinnen
hierin konden wonen. Soms wel 15 gezinnen. De vader heeft meestal meerdere
vrouwen en iedere vrouw had een kamer met de dochter. De zonen sliepen bij de
vader. De vaders wilde veel kinderen
zodat iedereen op land kan mee werken. Was een vrouw dan vruchtbaar dan zette
ze fruit voor de duer en kon de man zijn vrouw voor die nacht kiezen. Het is nu
natuurlijk ook meer gemoderniseerd, maar oude traditie zijn er nog steeds en
dus gaan we morgen deze paalhuizen in de stad Sandakan bezoeken.
Terug
naar de schilpadden . Naast de monitorvaraan zijn er meer vijanden bv de krab
,die ook de eitjes uit graaft en de arenden die met hun scherpe ogen de kleine
schildpadden uit het water vissen. Want die kleintjes blijven een dag op 10
boven water zwemmen ze hebben genoeg ei-vetten mee gekregen en leven daar nog
een dikke week op voor dat ze de diepte in gaan. Dan kan het jaren duren voor
je ze weer ziet. Maar schilpadden komen altijd terug naar waar ze geboren zijn
om zelf eitjes te leggen en te paren met enkele mannen. De greentuttle krijgt
zijn naam omdat hij van binnen groen vet heeft.
Ze hebben 4 kamers in de buik waar ze de eitjes op slaan en dan pas
legen ze de eitjes. Daarna gaan ze terug de zee in en kunnen dan weer 3 jaar
wachten met paren en eitjes leggen. De moeders worden getaged.
Zodat
ze weten welke moeder aan land komt of is geweest want bij het wegnemen van de
eitjes worden de moeders gewogen en gemeten en verzorgt. Er is een soort dier
dat ze calypso nomen en ze beschrijven dat als een kanker voor de dieren dus
verwijderen ze die van de moeders. Doen ze dat niet kan de schildpad daar aan
sterven. Morgens kunnen we dan zien hoeveel schildpadden er die nacht aan land
zijn gekomen en hoeveel eitjes ze gelegd hebben enz. Daar heb ik een foto van gemaakt.
Schildpadden worden oud, ze kunnen wel voorbij de 100 jaar oud worden.
Er mogen maar enkele mensen op het eiland verblijven per nacht. Wij hadden dit
al in Oktober 2015 besproken en toen was het al vrij snel vol.
Dus we zijn echt blij dat we dit
hebben mogen mee maken.
Een krokodil of een varaan. De vogel zingt zijn lied en je mag even mee luisteren. Zijn zang of roep word beantwoord door een andere vogel. De zon komt op langzaam word het licht de dag begint. De dieren worden wakker. Weer een nieuwe dag in het paradijs van Maleisië: Land below the wind.
