Singapore en Bali 2008

Reisverslag Singapore en Bali

 9 november 2008 tot en met 23 november 2008

 Thiely de Moor
Caroline Traas &  Hans Kroon

Zondag 9 november 2008 / maandag 10 november 2008

De spuiten zijn binnen : Hepetatus A ,dkp en buikftyfus…De reis kan beginnen.Eindelijk is het dan zover, zondag 9 november 2008, de dag van vertrek naar Singapore. We hebben een lange vlucht van 12 uur voor de boeg. We worden als eerste verwend met heerlijk ruikende hete handdoekjes, je kent ze wel, net zoals in een Chinees restaurant. Ook worden we voorzien van koptelefoons, wel zo handig als je film wilt kijken of muziek wilt luisteren. Daarna volgt een heerlijke warme maaltijd Op het tv-schermpje kun je de vlucht volgen waar we ons bevinden. We vliegen op ruim 11 km hoogte met een snelheid van 968 km per uur. Via Teheran, over India (het himalayagebergte). Onze horloges staan inmiddels op Singaporese tijd, het is daar 7 uur later dan in Nederland.

De 12 uur reistijd is letterlijk voorbij gevlogen. De douane laat ons doorgaan en daar staan we dan, in Singapore. Bij de uitgang van het vliegveld staat gelukkig een jongeman op ons te wachten. Onze namen staan op zijn bordje. Wow, wat is het warm

Het Fairmont hotel waar wij verblijven heeft 26 verdiepingen, wij zitten zelf op de 10^e verdieping (Hans en Caroline hebben kamer 1030 en Thiely 1032) en hebben een aardig uitzicht op Singapore. We kijken zelfs uit op het wereldberoemde Raffles hotel, dat staat tegenover die van ons. Recht voor ons kijken we uit op de Singapore Flyer, het grootste reuzenrad ter wereld en pas in actie sinds April 2008. Dus nieuw en uitdagend en prachtig zicht over de skyline van Singapore.

In de loop van de ochtend gaat het regenen. Wat schrijf je, regenen? Jawel, regen, pijpenstelen om eerlijk te zijn. Het is het regenseizoen in Singapore, maar wij hadden gehoopt dat het wel mee zou vallen. Dus niet! Vanuit Nederland heb ik  een middag en avond birdwatching geregeld met Sham. Zij belt rond 12.00 uur om te vragen of wij wel willen gaan, gezien de regen…. Om 14.00 hebben we nogmaals contact, het regent dan al minder hard en we gaan ervoor. Op je hotelkamer zie je zeker geen vogels. En de temperatuur is goed Het is 35 graden..

Om 15.00 uur is Sham er en gaan we richting de botanische tuinen. Hier vliegen diverse vogels, waaronder parkieten, gewoon vrij rond. We zien ook mooie gekleurde duiven, schildpadden, eenden en een prachtige ijsvogel en enkele eekhoorntjes .De parkieten horen we wel, maar zien we niet zitten wel vliegen. Ik zie ook een gele parkiet ,lijkt een zon parkiet Hij vliegt naar de palmboom. We genieten. Na 1,5 / 2 uur neemt ze ons mee daar een volgende plek, hier zien en horen we de halsbandparkieten en de alexanderparkieten. Ze zitten wel hoog in de bomen, maar gelukkig hebben we verrekijkers meegenomen.

De laatste plek waar Sham ons mee naartoe neemt, is een drukke straat, vlak bij het vliegveld. Het plaatst changi

Hier zouden de goffinikaketoes naar toe komen aan het eind van de avond om te gaan slapen. Tuurlijk, wij geloven het meteen, een drukke straat bij het vliegveld. Duh..Op zoek naar de : Cacatua goffini en de Cacatua sulphurea

Maar….. inderdaad, tegen de schemering horen wij de eerste vogels aankomen, maar zien doen we ze nog niet. Totdat een groepje komt aanvliegen. Hoog in de bomen strijken ze neer. Het is een roost plaats dus na enkele mintuten staan we oog in oog met zo’n 30 vogels. We kunnen ze goed zien. Het zijn 30 goffinies en een geelkuif die een beetje de leiding heeft in de groep en wat vecht. Hij is groter en duidelijk zien we dat hij  de “baas” is. We schieten heel wat foto’s weg in de hoop dat er een paar mooie tussen zullen zitten. Foto en film maken van deze vogel is en blijft moeilijk. Meer dan ooit verlang ik naar betere materialen, Want dan zie je pas dat afstanden te groot zijn voor onze camera’s  ook al heb ik 12 en Hans 18 zoom. Maar wat een geluk dat wij dit mogen beleven! Ik vind het zien ook belangijker dan de foto omdat soms het maken van film en foto “het moment” verpest. Dus ik heb echt enkele minuten bewust de verrekijker gepakt en genoten. Om 20.00 zijn we weer terug in het hotel. We gaan lekker uit eten en wandelen nog wat door het overdekte winkel centrum waar ons hotel deel uit maakt en genieten van de winkels en de drukte om ons heen. Ook gaan we nog even door  de drukke straten van Singapore. Het is nog steeds 35 graden warm. We merken wel, Singapore leeft ’s avonds en niet overdag. We zijn bekaf en gaan lekker ons bedje in. Ik kan alleen maar denken aan de gofienies……….

Dinsdag 11 november

Na alle drukte van gisteren beginnen we vandaag lekker rustig. Eerst ontbijten op de 8^e verdieping aan de rand van het zwembad, kan het beter? Dit is het echte genieten. Daarna gaan we lekker ontspannen aan het zwembad. Uiteraard lekker zwemmen en ik  neem nog eens de lezing door, je kunt niet genoeg voorbereid zijn.  Na een tijdje betrekt de lucht weer, er is regen voorspeld. We besluiten die middag nogmaals naar de botanische tuinen te gaan. Opgericht als behoud van eigen natuur Singapore door Sir Stamford Raffels 1859

We wandelen door het regenwoud , met meer dan 315 soorten bomen een stukje oud origineel Singapore voor dat ze hier gingen bouwen, Je ziet grote bomen die 40 meter hoog zijn.  Grote stuiken veel medicinale kruiden Grote klimmers en lianen en wortels zo dicht dat je geen licht meer ziet. Meer dan 20 duizend planten dichten het tropische woud.

En komen uiteindelijk terecht in de orchideeëntuin. We raken hier niet uitgekeken, wat een bloemenpracht en zoveel soorten orchideeën. Er zijn 60.000 orchideeën meer dan 1000 soorten en 2000 hybride

De zeldzame Tijger orchidee  ,waarvan der takken meer op slangen lijken dan een tijger val me meteen op. Zo groot en mooi en ook zo speciaal. De naam zit in de kleuren bruin en oranje gestreept en dan als een vlecht samen gebracht .Wat een kleuren pracht het pakt ons meteen en we besteden 4 uur in deze tuin. 

Ook bezoeken we de aangelegde tuinen en ook de bonsai bomen. Ook  bamboo trees en andere  schitterende bomen waar vogel in nesten in de Palmen vallei  (200 soorten) en de Heritage trees. En de rain trees ,regenbomen sommige zijn 80 jaar oud die als een  waaier een soort van dak geven en bescherming tegen de zon. We zien ze later ook vaker langst de wegen. Het is alsof je dan door een regenboog van bomen rijd.

De ginger bloemen,wat gember is en is om te eten en medicinale krachten heeft.

Er zijn Watervallen,vijvers, gigantische velden vers gras dat zo anders is als het onze groot sterkt en hoog. Er zijn bloemen,vlinders vogels. We zien eekhoorntjes en hele kleine vogeltjes die uit bloemen drinken : 

The Scarlet backed flowerpecker Dat is een specht en de grote blauw witte Collared Kingficher. We zien weer de White troated Kingficher. Dat is de grote  ijsvogel Op een aanwijzer zit de kleine Common kingficher een kleine ijsvogel Het is logisch dat er zoveel dieren en vooral vogels zijn,want het is een waar paradijs voor deze vogel om hier beschermd te leven met een overvloed aan voeding : kruiden, fruit en palmnoten,noten,zaden,bloemen nectar insecten enz. We zien een kleine  Flower-pecker: familie van de  Bastaardhoningvogels honing nemen uit de bloemen.  

Op weg naar de uitgang gaan we toch nog even op parkietenjacht, zullen we ze misschien nu wel zien? Helaas, ook vandaag krijgen we geen parkieten te zien in de bomen .Wel vliegen er (Long talied parakeet): Malakka langstaartparkieten  door de lucht en landen in een boom. Maar na een dik  uur  spotten voor een foto besluiten we te gaan ,het is te donker.

Heel veel Myna’s zitten er die de geluiden perfect imiteren van de parkieten. Ik weet nog steeds niet tot welke groep deze vogel behoren maar ik vind het net kleine beo’s. En ze imiteren ook geluiden. Met de taxi gaan we weer terug naar het hotel, we rijden via Orchard Road, de PC Hooftstraat van Singapore. Helemaal versierd met lampjes, alles al helemaal in Kerstsfeer. Dat is al volgende maand, maar daar zijn wij nog helemaal niet mee bezig en vooral niet met deze warmte. Het Kerstgevoel is bij mij in ieder geval nog heel ver weg. Dat komt wel………………….

Na alweer een heerlijk avondeten gaan we naar de Singapore Flyer, dat reuzenrad. Een maal erin is het prachtig ! Al die lampjes….net of je in een vliegtuig zit. Het duurt ongeveer 30 minuten voordat het rad een heel rondje heeft gedaan, maar wij zitten “hoog en droog” en vermaken ons opperbest. We willen nog niet naar bed, we willen nog meer Singapore zien. Ons hotel staat vlakbij het symbool van Singapore, de Merlion.

Dit beeld is half leeuw (zijn kop) en half zeemeermin (de rest van zijn lijf). Dit beeld spuit ook water Het is 9 meter hoog. En sinds 1964 het symbool van Singapore. Het is gemaakt van Beton en porselein. Singapore betekend stad van de leeuw.

Woensdag 12 november 

Om 14.00 uur start de busrondrit. We brengen een bezoek aan de wijken

Little India ,waar men veel maakt van bloemen en veel kruiden kan kopen.  Er zijn veel markten met fruit groente en een wirwar van kramen met kleine sieraden kleding en snuiverrijen en tatoos.

China Town. We bezoeken een tempel (boeda) die indruk maakt. Het is de oudste tempel en heet Mariammam ,het regent en regent en het weer zit niet mee.

Wij zien de Merilon en het uitzicht over het water . Daarna brengen weer een uurtje door in de orchideeën tuin. Inmiddels valt de regen weer met bakken uit de lucht en worden we ook getrakteerd op onweer…. Het lijkt wel of we gewoon in Nederland zijn, alleen dan in korte broek en t-shirt in plaats van lange broek en winterjas.

Het is wel 35 gaden warm,maar nat. Om 19.30 uur hebben we een welkomstdiner in het hotel. We krijgen een heerlijke cocktail aangeboden, de Singapore Sling. Die smaakt zeker naar meer. Rond 24.00 uur liggen we in onze  kingsize bedjes. Morgen om 09.00 vertrekt namelijk de bus naar het Jurong Bird Park, waar de 1^e lezing gegeven zal worden

Donderdag 13 november

Om 09.00 uur zit iedereen in de bus richting Jurong Bird Park. We hebben vandaag 4 sprekers naar wie wij gaan luisteren.

Het congres gebouw is omringd door een vijver met pelikanen en in die pracht geven we de lezingen. We kijken op het water en dat geeft een geweldige sfeer aan het congres.

De 1^e spreker is dr. Marcellus Bürkle uit Duitsland.Van 1999 tot 2004 was hij dierenarts in het Loro Park te Tenerife. Hij heeft diverse artikelen geschreven en hij is op dit moment bezig om in samenwerking met Matthias Reinschmidt, curator van het Loro Park, het boek Optimal Solutions to Parrot Keeping te publiceren. Hij is ook bezig met een eigen boek te schrijven, te weten Diseases Occuring in Parrots and Parrakeets.

Zijn lezing gaat over de veterinaire zorg van bedreigde papegaaiensoorten in gevangenschap. Dit kan zijn in een privé-collectie maar ook in een dierentuin. Bij bedreigde soorten zal het belang van de individuele vogel voorop staan om zo de groep/rest van de collectie te kunnen beschermen. Dagelijks vindt er een controle plaats door de eigenaar van de dieren c.q. de biologen/dierenartsen van de dierentuin. Zij letten o.a. op de veren van de vogel en de ademhaling. Jaarlijks vindt er ook een controle plaats, afhankelijk van:

-         een eventueel fokprogramma waaraan de dieren meewerken;

-         de eventuele problemen in het bestand;

-         de medische noodzaak.

Meestal worden de dieren onder narcose gebracht zodat ze volledig onderzocht kunnen worden, waaronder ook röntgenfoto’s en endoscopisch onderzoek. Bij narcose de vogel wel goed in de gaten houden, het is altijd een risico en het is zonde om een zeldzame vogel tijdens de narcose te verliezen.

Verder geeft hij aan, wat is nu een broedpaar? Als eerste moet je een totaal overzicht van de collectie vogels hebben. Daarna ga je de vogels individueel bekijken. Het is belangrijk om de historie van de vogels te weten (huiskamer, wildvang, hoe oud is de vogel enz.). Het sexen van de vogel gaat via endoscopie. Het voordeel hiervan is, dat je meteen kunt nagaan wat de kwaliteit van de vogel is. Zien de geslachtsorganen van de vogel er goed uit? Bij dna-onderzoek kun je alleen maar nagaan of het een mannetje of vrouwtje is, er daarmee houdt het op. Als er een broedpaar is gevormd, worden alles in statistieken bijgehouden (hoeveel eieren worden er gelegd, hoelang broeden ze, hoe groeien de eventuele jongen).

De 2^e spreker is Ludger Bremehr, ook uit Duitsland. Hij kweekt reeds meer dan 25 jaar met kraanvogels en sierwatervogels. Hij heeft inmiddels een eigen farm, te weten Lundi-varm. Onder het merk Lundi wordt ook een diversiteit aan voer voor deze dieren op de markt gebracht.

Hij gaat ons vertellen over het houden en broeden met zeldzame watervogels. Inmiddels heeft hij 180 soorten watervogels (1500 dieren, te weten ganzen, eenden, zwanen, kraanvogels enz).

Hij is bezig met diverse projecten om te kunnen voortplanten met deze dieren, wat bij bepaalde soorten niet meevalt. We krijgen foto’s te zien van bedreigde soorten eenden (o.a. de madagascar-eend), waar ze oorspronkelijk vandaag komen, wat ze eten en vanaf welke leeftijd ze kunnen gaan broeden. Hij vertelt over de diverse soorten kraanvogels. Ook de papegaaienduiker komt aan bod. Deze heeft een donkere snavel als hij niet broeds is. De snavel wordt oranje als hij wel broeds is. Best leuk om te weten.

De dieren worden 1x per dag gevoerd, behalve de kraanvogels, zij krijgen 2 tot 3x in de week eten. Het voer is allemaal zelf ontwikkeld.

De vogels zwemmen in vijvers. Hierin zwemmen vissen. Niet omdat dat zo leuk is, maar om te kijken hoe de kwaliteit van het water is. Gaan de vissen dood, dan is het water ook niet goed voor de overige watervogels. De eenden broeden in een nest met een vrij uitzicht over het water. In de rug willen zij graag wel bescherming, dus hebben de nesten 1 wand als beschutting.    

Gelukkig is het dan tijd voor de lunch. Een heerlijk buffet staat er voor ons klaar. Helaas hebben ze voor te weinig mensen de tafel gedekt, maar och, al snel hebben wij ons bestek zodat we kunnen eten. Helaas is het eten niet echt warm, zeg maar gerust koud. Hopelijk is dat morgen anders. We eten dan nog maar wat extra fruit, is nog gezond ook!

’s-Middags is lezing nummer 3 van David Vishnia uit Israël. Hij gaat ons uitleg geven over de broedmachine welke hij heeft ontwikkeld. Veelal  worden de eieren in de steek gelaten door het vrouwtje. Als ingenieur en papegaaienliefhebber heeft hij onderzoek gedaan om een broedmachine te maken die het natuurlijk broedproces zo goed mogelijk nabootst.

De lichaamstemperatuur van de vogel bedraagt ongeveer 41 tot 42 graden Celcius. Een ei heeft deze temperatuur uiteraard niet. De onderkant van het ei is ongeveer 32 graden en de bovenkant van het ei zo’n 39 graden. Dit is ook de reden dat de moedervogel het ei steeds draait. David heeft dit onderzocht met een nepei met daarin een thermometer.

David vertelt ons dat een grijzeroodstaartkwekerij in Catalonië (Spanje) zijn hulp had ingeroepen om hen te helpen met het uitbroeden van de eieren. We krijgen foto’s te zien van het hele proces van ei tot kuiken.

Als laatste deze dag is het de beurt aan Richard Switzer. Hij gaat ons wijzer maken over de borstelkoppagegaai (Pesquetpapegaai). Richard is curator van het beroemde Al Wabra Wild Life Preservation in Quatar (daar waar ook de spixara zit….). Het mannetje van de borstelkoppapegaai heeft bij zijn oor een rood rondje zitten. Het vrouwtje heeft geen rood bij het oor. De vogels is afkomstig van Nieuw Guinea en leeft in het regenwoud in het gebied van 600 tot 1200 meter hoogte. Ze leven in het wild in groepen tot ongeveer 20 stuks. In volières tref je echter vaak alleen aan, aangezien ze nogal agressief naar elkaar kunnen zijn en er dan niet voldoende vluchtmogelijkheden zijn die er in de natuur dus wel zijn. Helaas wordt er in het wild veel op deze soort gejaagd voor haar mooie veren. De borstelkoppapegaai is dan ook een bedreigde soort. In Quatar krijgen ze veel zacht fruit te eten (mango, vijgen, papaya). Het zijn echte knoeiers met eten. Ze eten echter ook bloemen, nectar en pollen. Qua uiterlijk lijkt de borstelkoppapegaai een beetje op een gier. Een gier steekt zijn hele kop in een karkas, de borstelkop steekt zijn kop geheel in een papaya. De soort is dus moeilijk te houden in gevangenschap, gezien de agressie naar de soortgenoot. In gevangenschap zijn er niet veel jongen voorgekomen. Degenen die er wel succes mee hadden was de Los Angeles Zoo in 1980, de San Diego Zoo in 1984 en Loro Park in 1986.

Al Wabra doet dus erg haar best om voor nageslacht te zorgen bij deze bedreigde soort.

In Quatar kan het in de zomer rustig 50 graden Celsius worden. De vogels hebben dan ook een binnenvolière om koel te blijven (die is voorzien van airco). De vogels in Europa hebben juist een binnenvolière om in de winter warm te kunnen blijven….Het is net de omgekeerde wereld. Ook de nestkasten zijn binnen omdat het dus buiten veel te heet is om te broeden. De vogels krijgen pallets en seizoensfruit te eten.

Het broeden van de vogels duurt 28 tot 31 dagen, meestal leggen ze 2 eieren. In 2008 zijn er 6 bevruchte eieren gelegd. Er zijn maar 2 jongen uitgekomen. Deze worden via handopfok grootgebracht. De jongen zijn ook erg eenkennig. Richard heeft zelf een jong onder zijn hoede. In verband met zijn trip naar Singapore moest een vervanger het overnemen om het jong eten te geven. Nou, dat viel niet mee gaf Richard aan. Het jong wilde bij die “vreemde vervanger” niet eten, het raakte helemaal in de stress. En bij stress eet zo’n vogel dus niet. Zodra Richard in buurt was, deed het jong wel zijn snavel open.   

Zo dat was dag 1 met de lezingen. Inmiddels is het 16.00 uur geworden en mogen we op eigen gelegenheid het park verkennen. De bus zal ons namelijk om 18.30 uur ophalen en terugbrengen naar het hotel.

Als eerste gaan we naar de Lori-Loft. Een supergrote volière vol met …. inderdaad lori’s. Je kunt een bakje nectar meekrijgen zodat de vogels dicht bij je komen eten. We zien veel verschillende lori’s verscholen zitten tussen de hoge bomen en struiken. Het pad is namelijk hoog aangelegd, je loopt eigenlijk ter hoogte van de boomkronen. We genieten enorm van deze kleurrijke clowntjes. Daarna gaan we door naar de papegaaien. Je weet nooit hoe de aankomende dagen zullen verlopen en binnen is binnen zullen we maar zeggen.  De lorryloft is 3000 vierkante meter en 30 meter hoog.  

Er zijn 1000 vogels en die vliegen vrij en kweken in de “natuur Het is werelds grootste lorryloft.

De papegaaien zitten in ruime volières, gesorteerd op continent waar ze vandaan komen. De Australische soorten bij elkaar enz. Helaas is het veel te snel half 7. We moeten om 20.00 uur weer klaar staan in de lobby. Dan gaan we met de bus naar de boulevard naar een heerlijk visrestaurant. We eten die avond op de Singapore River.

We krijgen een 9-gangen diner voorgeschoteld. Het smaakt voortreffelijk en de Singapore Sling ontbreekt niet! Rond 23.00 uur is het diner afgelopen. Wie blijven wil, kan blijven. Wie naar het hotel terug wil, kan met de bus mee. In dit geval gaan wij met de bus mee, morgen moet Thiely fris en fruitig zijn voor haar lezing. Zij mag die ochtend namelijk als eerste het spits afbijten.

Vrijdag 14 november

Dag 2 van de lezingen is aangebroken en ik mag meteen om 11.00 uur beginnen. De lezing gaat over onze ervaring met het broeden en de handopfok van de edelpapegaai. Helaas voor mij  doet de computer niet wat het zou moeten doen. De foto’s die achter de eerste foto’s zitten komen niet tevoorschijn. Onze lezing is gemaakt in het 2007 programma. De computer in Singapore ondersteund echter alleen programma’s van voor 2007.

Thiely is te hightech voor Singapore.

De filmpjes willen het ook al niet doen. Maar…………

Gelukkig heeft Marcellus (de 1^e spreker van dag 1) zijn laptop meegenomen en daarop doen de filmpjes het gelukkig wel. Al met al is het een fantastisch mooie presentatie en ik overdrijf echt niet.

Als 2^e spreker deze ochtend is dr. Patrick Ghysels uit België aan de beurt. Een bekende naam? Dat kan kloppen. Hij was ook een van de sprekers op de Pakaradag in België. Zijn lezing is precies hetzelfde als die hij in België gaf. Alleen doet ie het nu in het Engels en Duits

Als eerste gaf hij aan dat de voedingsbehoefte voor papegaaien tot kort geleden niet echt intensief was onderzocht. Vanuit de papegaaienkweek is echter die interesse wel toegenomen, want een optimale voeding geeft de vogel een betere conditie en een betere conditie geeft hopelijk een goed resultaat in de kweek. Een onevenwichtige voeding is vaak de oorzaak van mindere kweekresultaten. De vogel zoekt eerst het lekkerste eten uit, (net zoals kleine kinderen) en vaak zijn dat de minder gezonde onderdelen uit het aangeboden voer.  Op zich waren er wel onderzoeken gedaan bij pluimvee, maar dat was toch niet te vergelijken met de papegaaien. Het bleek ook dat diverse voedingsschema’s helemaal niet wetenschappelijk onderzocht waren.

Een evenwichtige voeding bestaat uit de noodzakelijke voedingsstoffen (zoals eiwitten, koolhydraten, vetten, mineralen, vitamines) die in een juiste verhouding aan de papegaai worden voorgeschoteld. 

De eiwitten bijvoorbeeld zijn samengesteld uit diverse aminozuren.

Een tekort aan bepaalde aminozuren kan groeivertraging, ruiproblemen, veerafwijkingen of zelfs vruchtbaarheidsstoornissen veroorzaken. De papegaai heeft dan behoefte aan aminozuren die meestal in dierlijke eiwitten voorkomen. De hoeveelheid eiwit die de papegaai nodig heeft, hangt weer af van zijn fysieke toestand. Als de vogel jongen heeft of in de rui is, is de eiwitbehoefte hoger dan wanneer de vogel “in rust” is. Een teveel aan eiwit is uiteraard ook niet goed voor de vogel. Graanmengelingen bevatten vaak onvoldoende eiwit. 

Koolhydraten zijn een goede energiebron. Dit zit vaak in planten (zetmeel). De koolhydraten worden beter verteerbaar voor het lichaam wanneer ze verhit zijn, denk maar aan onze aardappelen die wij ook eerst koken voordat wij ze opeten.

Uiteraard zijn er nog de beruchte vetten, wie kent ze niet…. Vetten zijn opgebouwd uit vetzuren waarin weer een onderscheid wordt gemaakt in verzadigde vetten en onverzadigde vetten. Net zoals bij de mens is een teveel aan vet niet goed. De vogel zal minder eten omdat hij eerder verzadigd is, maar hierdoor kunnen we tekorten ontstaan in andere organen.

Daarna kwamen de vitamines aan de beurt. Deze moeten eigenlijk steeds in kleine hoeveelheden in het voer aanwezig zijn. Vitamine C vooral voor de fruiteters onder de vogels. Er bestaan in vet oplosbare vitamines. Hiermee moet je zuinig zijn, want deze vitamines worden opgeslagen in de vogel, dus oppassen voor een overdosering. Er bestaan ook vitamines die in water oplosbaar zijn. Deze vitamine gaat door het lijf van de vogel heeft en het orgaan wat er behoefte aan heeft, “pikt” de vitamine er uit. De vitamines die niet gebruikt worden, verdwijnen via de ontlasting weer uit het lichaam van de vogel. 

Daarna kwamen nog een aantal andere zaken aan bod, zoals de invloed van antibiotica. Als je de vogel antibiotica geeft, maakt dit de “foute” cellen kapot, maar ook de “goede”. Tevens tast het de darmflora van de vogel aan. De vogel heeft dan ook meer behoefte aan vitamines  omdat hij ze niet meer goed kan opnemen door die antibiotica.

Ook het geven van grit kwam ter sprake. Als je alleen zaden voert, is het geven van grit zeker noodzakelijk voor de vertering van de granen en zaden. Sommige vogels nemen onvoldoende grit op, wat kan leiden tot vermagering van de vogel, onverteerbare zaden in de ontlasting en zelfs tot de dood…. De grijze roodstaart staat erom bekend dat hij moeilijk grit in zich opneemt. 

Inmiddels weer tijd voor de lunch. Ze hebben gisteren geluisterd. Er is nu voor iedereen gedekt en het eten is lekker warm. We kunnen weer heerlijk smullen van al het lekkers. Zijn we ook wel aan toe na een vermoeiende ochtend.  

’s-Middags is Jeff Murphy uit Australië onze 3^e spreker van deze dag. Hij vertelt over zijn ervaringen met het houden en broeden van Australische parkieten en lori’s. Van origine is Jeff dolfijnentrainer. Hij heeft 8 jaar in China gewoond. Hij probeert nu van zijn hobby, het houden en broeden met vogels zijn beroep te maken. We krijgen foto’s te zien van zijn eigen volières. Naar Australische begrippen misschien niet spectaculair maar naar Europese begrippen, zeer groot, aangezien wij die ruimte gewoon niet hebben in onze achtertuinen. De volières zijn gemaakt van aluminium frames. Ze staan ver van de grond af ter voorkoming dat allerlei ongedierte makkelijk de kooien in kan komen. Jeff geeft aan dat hij zijn vogels nooit ontwormd. Een vogel die in het wild leeft, wordt ook nooit ontwormd, dus waarom zou hij het dan wel doen.. De amazones en kaketoes zitten in ruime volières. De lori’s houdt hij ook in deze ruime kooien zodat ze lekker kunnen vliegen. De vogels krijgen veel takken van bomen om zichzelf mee te vermaken (slopen, knagen). Ook al heeft Jeff de ruimte, hij wil geen overlast van de vogels. De vogels krijgen ook pas hun voerbakjes als ze stil zijn. Zo probeert hij toch nog een beetje zijn oude beroep van trainer uit te voeren.

Als laatste voor vandaag Richard Switzer, alweer een bekende naam Hij gaf gisteren ook een lezing en die van vandaag gaat over de Birds of Paradise die in Al Wabra te Quatar worden gehouden. Net als de borstelkoppapegaai komen de Birds of Paradise (BOP) voor in Nieuw Guinea en ook in Australië in de tropische gedeelten en de savannes. Helaas worden ook deze dieren gejaagd voor hun bijzondere veren. Er bestaan in totaal zo’n 41 soorten BOP waarvan er in Quatar zo’n 6 soorten zitten en in totaal zijn dit 80 vogels. In het wild eten deze vogels voornamelijk fruit, maar ook insecten en eieren. De mannetjes zitten bij elkaar en “dansen”. Het vrouwtje kiest dan haar favoriete man uit (waarschijnlijk degene die het beste danst).

We krijgen mooie foto’s te zien van de BOP uit Quatar. Bij de BOP doen de vrouwtjes al het werk, dat houdt dus in het maken van het nest, het broeden, het kuiken grootbrengen. De man kan blijkbaar alleen maar mooi zijn en mooi dansen (en het vrouwtje bevruchten). Hij heeft echt een druk leven, dat begrijp je wel. Nou daar heb je dus wat aan als vrouw zijnde…. 

De BOP worden per soort gehouden in een volière. Hun voer bestaat vooral uit fruit zoals papaya, peer, appel, mango maar ook pallets. Ze krijgen een speciaal dieet met een laag ijzergehalte. Tevens krijgen ze meelwormen, zo’n 5 tot 10 per week. Om de vrouwtjes in goede broedconditie te brengen, krijgen ze extra insecten te eten, ook als ze jongen hebben.

In Quatar willen ze doorgaan met broeden zolang de ruimte het toelaat. Ze willen proberen om natuurbroed te krijgen, het meeste wat nu grootgebracht wordt, gaat via de handopfok. Tevens willen ze zich focussen op de vogels die zeldzaam zijn en tot nu toe nog geen nageslacht hebben voortgebracht. 

Het avondschema wordt een beetje aangepast. Het plan was om vanavond de nightsafari te doen, maar aangezien het regent, is dat geen goed plan. We gaan eerst een kweker bezoeken. De grootste van Singapore. Mandai park.

Nu groot was het .De eerste vertrekken waren geweldig en we zagen een 20 tal Molukken kuikens in alle leeftijden en we hoorden dat deze allemaal voor Japan waren. Voor huisdieren !! Oeps dat viel voor sommige verkeerd. Deze vogels horen niet in een huiskamer.  Ze zijn beschermd.

Er zaten meer soorten kaketoes als witkuiven en de inka en wit en geelkuiven. . Ook edel papegaaien die alle kleuren van de regenboog hadden door verkeerde voeding zaten in deze ruimtes.

Toen gingen we naar de loodsen dat waren er een 5 tal en zeg maar een hal is een half voetbalveld groot. Vol met soorten die we allemaal gaaf vinden .Van al de soorten kaketoes als geel oranje en witkuiven ,inka’s ,zwarte kaketoes als de palmkaketoes groot en klein , ara’s en edel papegaaien en amazones naar vele soorten zeer beschermde soorten lorries. Maar mijn God wat zag het eruit.

Natuurlijk zitten ze daar met temperaturen en vochtigheid,maar echt na de eerste foto’s ging ik echt kijken en er kwam een brok in de keel. Volières waren wel allemaal van de grond en dus hangvolières .Heel erg donker  en ze hadden een stok de koppels en een blok. Verder niks En vaak waren de stokken ook nog van pvc pijp of staal en heel soms van hout. Onder op de bodem van gaas lag soms hier en daar een takje. De vogels konden ook maar een ding en dat was voortplanting want dat ging goed.  Er was geen eten ,dat zal wel zijn ivm de temperatuur maar goed er was ook geen water…Het brak ons hart. De meeste mensen van het congres werden overvallen met emotionele gevoelens. Een kweker of hobbyist ziet het toch met andere ogen.

Dit kon toch niet waar zijn. Naderhand kwamen we in de baby ruimte en zagen we de jongen. Vreselijk zaten sommigen erbij allemaal op puur pinda en zonnepitten. Edels met alle kleuren en sommige met schimmel op de snavel of in neusgaten. Maar ook vogels die tam gemaakt werden ,die aan de ketting zaten : Ara;s als de hyacint en geelvleugels. Ook dit was even slikken. Ook jongen palmkaketoes in een kooi van een kanarie. En de kweker en zijn personeel waren zo trots “Kijk eens wat we hebben, kunnen en doen” Duidelijk wisten ze niet beter en vonden ze dit normaal .De kweek resultaten waren “goed”. Daar zijn die vogels toch voor. Cultuur verschillen waren hier duidelijk zichtbaar en voor de meeste van ons was dit een bezoek wat dagen op ons netvlies bleef hangen. Handel en Hobby waren hier duidelijk een verschil. Er is geen hobby alleen handel. 

We zien vogels die er “slecht “uitzien en “mooi “uitzien,maar een algemene indruk is toch wel dat de vogel er slecht bijzitten. 

Nergens heeft iemand daar een vogel in huis puur omdat ze  minimale (leef) ruimte hebben om te wonen laat staan dat ze er een dier (in ons geval papegaai) hebben in dezelfde ruimte. Voordelen zijn dat je weet hoe het niet moet en misschien kan men deze mensen bijbrengen dat het anders kan. Maar moeilijk zal dat zijn .Daar in die landen zijn dieren ,maar gewoon dieren .Daar  fok je mee voor voedsel of eerste levensvoorzieningen van de mens (Dus je eet ze of men kan er van leven denk aan vlees en melk)

Deze vogels in deze kweek gingen allemaal naar Japan. Ze denken er totaal anders dan bij  ons in Europa. Terug in de bus naar het hotel waren we stil…..

Voor de avond heeft Albert  geregeld dat we in het beruchte superchique Raffleshotel gaan dineren. Hij heeft ons wel verzocht of we netjes aangekleed aan het diner willen verschijnen. De dames hebben gelukkig een mooie jurk meegenomen. Een mooie meneer met tulband op zijn hoofd heet ons welkom bij binnenkomst. Het buffet is trouwens weer heerlijk en de Singapore Sling smaakt ook naar meer. We kunnen tenslotte kruipend terug naar ons hotel en gaan we nog een afzakkertje halen in een bar om de hoek van ons hotel. We maken het niet al te laat. Morgen is de laatste dag van de lezingen en tot nu toe hebben we nog niet veel van het Jurong Bird Park gezien. De lezingen beginnen steeds om 11.00 uur maar het park zelf is al om 08.30 uur open. We hebben Albert al gemeld dat wij die zaterdag zelf met een taxi naar het park gaan om vanaf half 9 al een deel van het park zelf te kunnen bekijken.  

Zaterdag 15 november    

Vandaag vroeg ontbijten en om 08.00 uur zitten wij in de taxi richting het

Jurong Bird Park. Het park (2008) heeft 8000 vogels met 600 soorten

We gaan eerst naar de volière met de hoogst aangelegde waterval van 30 meter. Overal in de bomen verschuilen de diverse vogels zich. Hier zitten 1500 vogels van 60 verschillende soorten. We kijken bij “the wold of darknis.” Dieren die nachts leven vinden daar vinden we er  17 soorten van. Daarna zitten we klaar bij de Fuji Bird of Pray show, met valken, gieren en uilen. We lopen door de Afrikan wetlands. Waar de Afrikaanse vogels zitten. We kijken naar de pinguïns Ze hebben er 200 van diverse soorten maar die ik ken zijn de Humbolt en de Koning pinguïn. Daar zien we ook de talking birds diverse soorten ara’s op een eiland. We  moeten opschieten want we moeten om 11.00 uur bij de conferentiezaal zijn. We halen het gelukkig.

Neville Connors uit Australië begint zijn lezing over de zwarte kaketoes. Neville en zijn vrouw Enid (Noddy) hebben een 100 hectare groot terrein vol met zo’n 150 volières, genaamd Casuarina Parrot Gardens. Ze geven lezingen in Australië maar ook daarbuiten over hun vogels, en voornamelijk over de zwarte kaketoes, hun favorieten. De palmkaketoe wordt helaas niet in zijn lezing genoemd, want dit is een aparte soort kaketoe. Zoals bij iedereen wel bekend is, herbergt Australië veel kaketoesoorten. Neville heeft zelf vele soorten vogels, ook amazones en lori’s maar spreekt dus vandaag alleen over de zwarte kaketoes.

De bedreigingen voor de zwarte kaketoe zijn voornamelijk de branden die door de lange droogtes ontstaan. Het kan zijn dat er 7 maanden geen regen valt. Als er dan eindelijk eens regen valt, loopt alles onder en is er onderhand sprake van een watersnoodramp. Ook wordt Australië geteisterd door harde stormen. Dan hebben we nog de slangen die daar voorkomen, die roven de nesten leeg. Ook hebben ze last van wilde katten en van bijen. Bijen zegt u? Ja, als bijen gaan zwermen, gaan ze opzoek naar nesten. Treffen ze daar een jong in aan, dan wordt dit jong gedood door de bijen. Een triest verhaal, maar de natuur is hard.

De roodstuitkaketoe komt het meeste voor in Australië. Hij weegt ongeveer 700 gram, is 65 cm groot en broedt ongeveer 29 a 30 dagen. Het vrouwtje heeft gele stippels op haar kop, het mannetje niet. De jongen doen er 4 jaar over voordat ze een volwassen verenkleed hebben.

De witstuitkaketoe weegt ongever 680 gram, is 55 cm groot, ze broeden 28 dagen (alleen het vrouwtje). Ze leggen 1 of 2 eieren. De man heeft een witte oogring. Deze vogel is voor de handopfok moeilijker dan de roodstuit. Als de vogel broeds is, wordt de witte oogring rood.

De geelstaartkaketoe weegt 800 gram. Is 65 cm groot en broed 28 of 29 dagen. Ze legt 1 of 2 eieren. Als ze er 2 legt, bracht ze er vroeger maar 1 groot. Nu worden er 2 kuikens grootgebracht.

De Glossy blackkaketoe is de kleinste van het stel. Hij weegt 430 gram, is 48 cm groot en broed 28 of 29 dagen. Ze legt 1 ei. Ook hier broedt alleen het vrouwtje. De vrouwtjes hebben ieder hun eigen verenpatroon.

De roodstuitkaktoe (de Banks) is genoemd naar zijn ontdekker, Jospeh Banks.

Neville gaf nog aan dat hij het jammer vind dat er geen export van deze vogels naar andere landen mag plaatsvinden. Via dierentuinen vind er wel overplaatsing plaats. Aangezien er “gewoon” met deze vogels gebroed wordt, zou het niet moeten uitmaken dat er vogels Australië verlaten, maar de Australische regering heeft hier een stokje voor gestoken. Als laatste nog een leuk weetje over de zwarte kaketoe. Hij eet altijd met zijn linkerpoot!

Na Neville komen er nog 2 sprekers namelijk dr. Minerva Bongco-Nuqui van het Jurong Bird Park zelf over het houden van kroonduiven in het Jurong Bird Park en prof. Lucia Lastimoza uit de Filipijnen over het houden en broeden van neushoornvogels.Aangezien wij het park nog lang niet helemaal hebben gezien besluiten wij deze 2 lezingen niet bij te wonen.

Wel weet ik dat de hoornvogels in jurong bird park geweldig zijn en ook de verblijven en dat ze de grootste collectie  op naam hebben.  Ook hebben  ze de grootste en eerste kweek op naam van de birds of Paradise.

We gaan eerst naar de Children’s Birdshow. We zien pratende en zingende amazones. Ara’s die door hoepels heen vliegen, eigenlijk moet je het met je eigen ogen zien. Daarna gaan we door naar de souvenirshop. We willen eens rustig kijken wat er allemaal te koop is en als je dat voor het laatst bewaard, heb je altijd tijd te kort. We verlekkeren ons aan alle mooie dingen die er staan en we nemen wat mooie dingetjes mee.

In het park gaat ook een soort metro, een paar meter boven de grond. We besluiten dit treintje te nemen om ons naar de andere kant van het park te vervoeren (hoeven we niet zoveel te lopen in de hitte). We zweten al genoeg en in het treintje is airco. We vinden het zo leuk en lekker in het treintje, we blijven nog een rondje zitten (rondje van de zaak!). Op ons gemak bekijken we nog eens al het moois in het park en uiteraard brengen we als laatste nog een bezoekje aan de papegaaien om hen een afscheidsgroet te brengen.

Parrot paradise:

Allereerst zijn de volières allemaal groot en vol beplant. Daarnaast  zien we veel bewegende stokken van natuur materiaal en de achterkant van de volière zijn in een natuurlijke omgeving geschilderd waar de bodems en de bomen en de stokken en nesten op afgestemd zijn. Ze zitten ook verdeeld in continenten. Door deze achtergronden  kan je mooie foto’s maken waren het niet dat ze klein gaas gebruikten.

Maar we maken mooie foto’ en het is een waar paradise. De grote volière met diverse ara’s en diverse broedblokken. Er zijn horizontale blokken en verticale blokken Blokken in een rots want en in een boom. De kaketoes verdeeld in zwart en wit. Hoewel de palm kaketoes wel bij de witte kaketoes zaten. Ze waren zeer actief vechtend en vliegend Ik heb ze geen moment stil op een stok zien zitten. De rosees  kaketoes hadden een eigen volière met een typisch Australië view. Ook hier werd volop aan een nest gebouwd. Diverse soorten amazones ,grijze roodstaarten pionus soorten Edel papegaaien ,En we zagen ook de hagedissen van klein naar groot die volgens de staf de oorzaak waren van wegroven van eieren. Zo hadden ze van Afrika Amerika Australië Azië al de soorten papegaaien zitten met een super mooi in het rond gebouwde volières. Hier hebben we enkele uren doorgebracht.

We gaan om 15.00 uur naar de vogelshow , Na afloop staan er wat hapjes en drankjes klaar waar we gretig gebruik van maken. Er moet ook nog een foto van de mensen die een lezing gegeven hadden en een groepsfoto gemaakt worden, we poseren allemaal zeer braaf.

Foto lezinggevers

Er is ons toegezegd dat wij nog een kijkje achter de schermen gaan nemen.  Dat klopt ook, we gaan het ziekenhuis bekijken. Marcellus Bürkle en Richard Switzer voeren  samen een endoscopie uit op een grijze roodstaart.

We kunnen nog even in het park vertoeven voordat de bus om 18.30 uur vertrekt naar de Night Safari. Daar aangekomen staat een heerlijk buffet op ons te wachten. Bijna iedere dag is het wel een buffet, maar ja, je kunt wel zelf kiezen wat je wilt eten, dus elke dag is lekker!

We bekijken de show van de Borneo Tribal Performance. Ze schieten pijlen af met de blaaspijp en ze doen vuurvreteracts. Een lust voor het oog om naar te kijken, de mannen mogen er trouwens ook zijn in hun lendedoekjes en six-packs…..

Daarna stappen we in het treintje was ons lang de dieren van de Night Safari brengt. We zien leeuwen, olifanten, tapirs en miereneters. Je mag onderweg niet uitstappen. Helaas lukt het niet om mooie foto’s en film van de dieren te maken. Ter afsluiting bezoeken we  The creature of the night  show. Met wolven hyena’s en otters en een hele grote slang Boa Constructor  van 4 meter. De tijd is weer om en de bus brengt ons weer naar het hotel.

Zondag 16 november

Vandaag wordt onze Sentosa Island dag. Daar hoeven we pas om 13.30 uur te zijn,

Om 12.30 uur gaan we met de taxi naar het station van Sentosa Island.

We worden hier afgehaald door  Low Keng Kwok.

Wij hebben hem ontmoet in Avi Fauna tijdens het IAATE van afgelopen maart. Hij gaf toen aan, als je in Singapore bent, komt dan langs, dan laat ik je zien waar ik werk. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb vanuit Nederland diverse malen met hem  gemaild en zo de afspraak met hem kunnen regelen. Via de mail heeft hij ons het programma laten weten wat hij voor ons deze dag in petto heeft. Het ziet er toppie uit, maar zal hij komen opdagen? Een beetje zenuwachtig staan wij op hem te wachten en jawel hoor, daar is hij. (gelukkig!) Met de metro gaan we richting Sentosa Island. Dat is een kleine 5 minuten. Op Sentosa is een vlinder tuin een insecten tuin  Er zijn dolfijnen en er is een waterwold maar wij gaan voor de vogels.

We gaan meteen naar de Merlion.

In Singapore zelf staat dit beeld langs de boulevard, maar dit exemplaar is toch wel effe heel wat groter. Het is 37 meter hoog en ze noemen het de merlion tower.

Deze mag je ook in en met de lift kun je helemaal naar boven. Vanaf de top heb je een geweldig uitzicht over Sentosa Island en een deel van Singapore.

We krijgen een film te zien over het ontstaan van Singapore en waar dus eigenlijk de Merlion (het symbool van Singapore) voor staat. We wandelen door het museum waarin wij een goed beeld krijgen hoe het er vroeger aan toe ging en zoals het nu gaan, aangezien er diverse culturen samenleven in Singapore, waaronder de Chinezen, Indiërs en Maleisiërs.

We gaan richting de vogelshow. Low Keng Kwok is de hoofdtrainer van deze show. Op weg ernaar toe zien we vele posters met zijn “tweelingbroer” erop. We maken een leuke foto van hem in het echt, naast de poster met zijn “tweelingbroer

Genieten doen we zeker bij de show. Na afloop mogen we samen met hem achter de schermen kijken. We mogen mee naar zijn trainingsruimte waar hij dus zijn vogels traint, niet allen de papegaaien, maar ook de roofvogels. Hij laat ons zelfs vliegen met zijn vogels, allereerst de geelkuifkaketoe. Wat is ze toch mooi van dichtbij. Daarna volgt de white bellied eagle. Die is toch best groot als ze op je arm landt. Als laatste de uil. Ik wordt meteen jaloers als ik haar prachtige lange wimpers van dichtbij kan bewonderen. We voelen helemaal super, omringd door zulke prachtvogels. Dit is zeker een geweldige belevenis, wanneer maak je nu zoiets mee?

Daarna is het tijd voor de slotshow waarin Low zelf meedoet, hij moet zich nog even omkleden en wij zoeken een leuk plaatsje op in de schaduw. Ook van deze show genieten wij enorm.

Niet alleen vogels komen aan bod, maar ook ratjes en een husky. Deze husky is opzoek naar een ander dier. Voor onze neus stopt hij bij een houten krat en hij begint luid te blaffen. Zal er iets inzitten? De begeleider tilt de deksel op en jawel hoor, een meterslange python komt tevoorschijn. HELLUP ! Gelukkig doet ie geen vlieg kwaad en na afloop van de show mag het publiek nog op de foto met de dieren, wij wagen het erop en gaan op de foto met de slang, je moet maar durven. Dan zien we nog enkele gofinie kaketoes vliegen en een palmkaketoe. Niet te geloven. Deze vogel is ooit los gebroken en vliegt daar nu al 10 jaar rond en komt natuurlijk op de show af waar vogel los vliegen.

Wauw wat een ervaring .Als we ooit terug kunnen gaan dan bezoeken we de broedplaatsen van de goffini kaketoes aldaar.

Tot slot gaan we nog richting de souvenirshop en het strand van Sentosa.

Iedere avond vind er op Sentosa vuurwerk en een lasershow plaats. Hoe graag hadden wij dit ook mee willen maken, maar ja, we kunnen het niet maken om het afscheidsdiner met de groep te missen. Samen met Long Keng Kwok gaan we met de metro weer terug naar het vasteland van Singapore.

Wederom staat een heerlijk buffet voor ons klaar. Ook dit diner komt ten einde. We willen nog niet dat de avond ten einde komt. Aan ons hotel zit het Swisshotel, van 70 verdiepingen hoog. Ons hotel is “slechts” 26 verdiepingen. Op die 70^e verdieping bevindt zich een bar met een prachtig uitzicht over Singapore, tenminste dat staat in de boekjes. Voor je het weet, ben je al boven. We stappen uit de lift, en je kijkt meteen al naar buiten. Alleen maar lampjes, wat een adembenemend uitzicht zeg! Om 01.00 uur sluit de bar en moeten wij dit prachtige plekje verlaten. We gaan terug naar onze kamers om nog onze koffers te pakken. Over een paar uur worden we namelijk opgehaald want we gaan naar BALI !. Om 02.15 uur lig ik eindelijk in mijn bedje.

Van Singapore naar  Bali.

Maandag 17 november         

Om 05.15 uur gaat de wekker alweer.

Wij gaan met z’n drietjes, tezamen met de zus van Albert richting Bali. De rest van groep zal pas ’s middags vertrekken. Op het vliegveld sturen we nog snel een email aan het thuisfront over de belevenissen. Rond 12.30 uur landen wij op Bali.

Het is hier nog heter dan in Singapore! We gaan met een busje naar het hotel. Op de weg rijdt alles kriskras door elkaar. Voornamelijk scooters. Iedereen rijdt op goed geluk, zo lijkt het wel. Navraag bij de chauffeur leert ons dat dat inderdaad ook het geval is. Er is geen maximumsnelheid. Er staan wel verkeersborden maar niemand houdt zich eraan, tenzij er een politieagent staat. Verder is het inderdaad opgeluk! Bali is 100% Hindoeïsme en dat zien we aan de vele tempels  langst de weg.

Na een kort ritje van zo’n 20 minuten staan we voor het hek van het resort. Met een spiegel wordt de hele onderkant van de taxi bekeken of er geen explosieven of iets mee worden genomen het terrein op. (dit in verband met de ter dood veroordeelde Balibombers en waarvoor met bang is dat er wraak zal worden genomen). Bij de entree aangekomen kijken we onze ogen uit. Wat is dit prachtig! Normaal zie je zoiets alleen op een plaatje en in een droom, maar we beleven het echt. Voor de zekerheid knijp ik toch nog even in mijn arm, nee, het is zeker geen droom. We worden naar onze prachtige kamers gebracht, met kingsize bed en airco. We kijken uit op de prachtige aangelegde tuin. We pakken gauw de koffers uit, trekken onze zwemkleding aan en gaan opzoek naar een ligbed. We zwemmen in de prachtig blauwe zee, in het zwembad en vallen in slaap op ons ligbed. Dit is genieten! Terwijl wij de hele middag al lekker genieten, komt de andere groep pas aan het eind van de middag op Bali aan. Dat hebben wij toch al mooi binnen.

Om 20.00 uur hebben wij in de tuin van het hotel een welkomstdiner. Albert heeft dit speciaal voor ons geregeld. Zodra je met je bordje terug komt lopen van het buffet, staat er al een medewerker op je te wachten op de stoel aan te schuiven. Meteen legt hij ook het servet op je schoot. Ik moest hier wel even aan wennen. Een bandje van 4 man speelt lekkere muziek en wij worden ook nog getrakteerd op 4 typisch Balinese dansen, waaronder de vechtdans, de vlinderdans en de vogeldans.

Om 24.00 duiken we ons kingsize bedje in. 

 

    

Dinsdag 18 november

We gaan lekker uitslapen en om 09.00 uur ontbijten we in de tuin van het hotel, met uitzicht op het strand en de zee. Is dat lekker wakker worden of niet soms? Deze dag gaan we heerlijk relaxen, beetje foto’s maken van het resort, het zwembad, de zee en de aangespoelde vissen op het strand. We wandelen heerlijk over het strand en genieten verder van onze ligbedden en de zon. ’s Avonds dineren we in een van de strandtentjes, vlakbij het hotel. Gewoon lekker op je slippers er naar toe.

Woensdag 19 november  

Albert heeft voor deze dag een Ubud-dagtoer geregeld. Uiteindelijk hebben we er ons toch voor opgegeven. Onze eerste stop zal het Bali Bird Park zijn. We kijken er naar uit. Wat staat ons te wachten, is het een groot park of juist niet?

Het park blijkt niet al te groot te zijn.1000 vogels en 250 soorten

och is het een geweldig mooi park en voor men binnen komt word iedere gast gedesinfecteerd met een spray van kop tot teen. Het park s in gedeeltes verdeeld;

Java- Borneo- Sumatra- zuid Amerika- Afrika- papuan- oost eilanden molukken  Gedeelte voor de 12 wired  Birds of Parsdise  oost eiland Salawesi

Daarnaast is de natuur zo mooi .  Overal is de natuur aan de dieren aangepast Er zijnSavanah moerassen mangrove Mountain forrest low forrest high forrest tropical forrest. watervallen, water plassen, gras.

Dan zijn er diverse broed mogelijkheden. Nesten in hoge bomen in grotten ,onder de grond,in bossen op een platform gemaakt door de mens  in struiken  holen gehakt in bomen. Omringd door grote violieren alsof de vogels vrij zijn. Je kan daar door heen wandelen en je waant je dan in de natuur.

Men heeft kooien en volières en twee vogelshows .De papegaaien en roofvogelshow. De paden zijn schitterend en omringd door palmbomen en schitterden bloemen .De papegaaien zijn er niet in overvloed maar wat er is ziet er goed uit

Er is een kweekstadion en een babystadion en daarbij staat wat er geboren is dat jaar. We genieten volop en hebben ook meer zicht in andere vogels door het congres ,we zien namelijk de aparte collectie paradijsvogels nu met andere ogen. Het is mooi ,prachtig maar niet spectaculair.  Ook bezoeken we de komodo varaan een reptiel wat 150 kg weegt en 3 meter lang is en dichtbij Bali oorspronkelijk leeft. Ze zijn gevaarlijk..

De bali starling /spreeuw. We komen in het Project om de bedreigde starling  te beschermen en kunne met camera’s mee kijken in de nesten. Samen met jurong birdpark doen ze we alles aan om deze vogel terug in de natuur te brengen.

We maken leuke foto’s. Je kunt er ook schilderijen kopen en mooie beschilderde houten eieren met papegaaien erop. Ik koop vandaag meteen 2 mooie eieren .

Na een voor ons te snel bezoek gaan we verder naar Ubud.  In Ubud aangekomen gaan we eerst lunchen. In de tussentijd begint het echter te plenzen. Het middagje shoppen kunnen we helaas wel vergeten. Deze middag viel dus letterlijk in het water.

In Jimbaran aangekomen is het wel droog. We besluiten nog even lekker te gaan zwemmen en luieren en voor we het weten is het 20.00 uur, tijd voor het diner. We gaan deze keer naar de overkant van de straat, een leuk Italiaans restaurant. We krijgen voor de verandering eens geen rijst en vis, maar overheerlijke spaghetti, pennen en lasagne. Jullie zullen begrijpen, deze verandering smaakt naar meer! We smullen volop en wat is Italiaans eten toch lekker. We maken het deze avond niet al te laat want voor morgen hebben we zelf een superleuke dag gepland.

Donderdag 20 november

Deze dag gaan wij naar de dolfijnen. We kunnen haast niet wachten. We worden opgehaald door een busje die ons ernaartoe brengt. Na een half uurtje zijn we er.

We krijgen een uitleg over de dolfijnen, wat we wel en niet mogen aanraken. Daarna stappen we in een klein bootje, dat ons naar deze prachtige dieren zal brengen. De dolfijnen verblijven in een afgebakend gedeelte op zee. In dit deel is een platform gemaakt waarop wij kunnen staan om zo in contact te komen met de dolfijn.

Onze dolfijn heet Pluto en het is een schatje. Zijn trainer laat ons zien en voelen wat Pluto allemaal kan. Hij zingt, zwaait, springt naar de bal, danst met ons, spettert ons nat en als klap op de vuurpijl krijgen we allemaal een dikke afscheidskus. Dit is toch wel genieten. Van begin tot eind. We hebben onze camera’s meegenomen. Er zijn genoeg helpers die met onze eigen camera’s foto’s en film van ons maken. Uiteraard krijgen deze helpers van ons een fooi. Wat een SUPER-ERVARING. Ook belangrijk dat je door dit te doen ook de dolfijnen steunt en aandacht vraagt voor de dolfijnen .Want hun zaak is ook om de mensen voorlichting te geven. En dat hebben we ook gehad een vol uur lang. Wat ik zo leuk vond dat Pluto er ook veel plezier in had en soms de aanwijzingen van zijn trainer volkomen negeerde om me bvb nog een extra kus te geven. De trainer zei “hé vind je de “mama”leuk !! Nou dat vond ik in ieder geval heel speciaal want Pluto  heeft me tussen de opdrachten regelmatig even stevig gezoend.

’s Middags gaan we heerlijk bijkomen van deze fantastische ervaring. Lekker zwemmen en zonnen, althans, niet te veel, want we zijn al behoorlijk verbrand! Het diner vindt ook deze keer plaats op het strand, een ander tentje dan de vorige keer, maar om eerlijk te zijn, was het eten de vorige keer lekkerder.

Ook deze avond maken we het niet te laat, we hebben morgen namelijk de hele dag een privéchauffeur die ons overal naartoe brengt waar wij heen willen.

Vrijdag 21 november

  

Van 08.00 tot 18.00 uur staat de chauffeur tot onze beschikking. We hebben al een planning doorgegeven wat we graag willen doen en zien, zodat zij de route een beetje kunnen plannen. Als eerste gaan we naar het olifanten rijden. We gaan met z’n tweeën in een bakkie op de rug van onze olifant genaamd Ghandi. Thiely zit als een koningin in haar uppie op haar olifant, Laura. Onze olifanten maken een mooie wandeling door het regenwoud van Bali. De natuur is hier in het binnenland prachtig. De verhalen dit de gidsen vertellen zijn helaas wat minder rooskleurig. Het leven op Bali is voor hen te duur. Vrouw en kinderen verblijven op Sumatra, waar de olifanten vandaan komen. Met een maandloon van 70 US dollar moeten zij zien rond te komen. Ter vergelijking, een ritje op de olifant kost 40 US dollar per persoon. Hans en ik hebben voor die dag al zijn maandsalaris veilig gesteld, maar wat gebeurt er met het geld van de ander toeristen? Best sneu om te horen dat zij zo weinig verdienen terwijl in onze portemonnees flink wat flappen zitten om “effe” uit te geven, wellicht voor hen een heel jaarsalaris om van te leven. We worden wel even met onze neuzen op de feiten gedrukt en we waarderen Nederland toch wel een stuk meer.  Mijn trainer vertelt me dat hij door dit werk zijn vrouw en kinderen kan onderhouden die nog op Sumatra wonen en voor zijn gezin in Bali te duur. Hij heeft Laura zelf getraind. Vanuit het wild heeft hij er 2 jaar op gewerkt ze zo te krijgen dat ze luistert en werkt voor hem. Hij heeft Laura nu 8 jaar.  Want  alleen op vrijwillige basis  werken olifanten voor je Ze zijn machtig sterk. Goede band tussen trainer en dier is dan belangrijk.  En hij mag met zijn eigen olifant nergens anders “werken” .Alleen op terreinen als hier. En Sumatra werkt samen met dit  park en de mensen Dus zonder dit park geen werk,geen eten. Dus hij is geheel afhankelijk van dit park. Hij vertelde wel dat de opbrengsten naar dit park en de olifanten in Sumatra gaan.  En de toekomst van de mensen daar om hier te werken. Op het eind krijg je nog de mogelijkheid om zelf op de nek van de olifant te zitten, in plaats van in het bakje op zijn rug. De dames laten zich dat geen 2^e keer vertellen en verhuizen ieder naar de nek van hun olifant. Wat er niet is bijgezegd, is, dat de olifant ook nog een kunstje gaan doen. OEPS, er komt nu wat meer zweet op mijn voorhoofd te staan en dat is niet alleen van de hitte. We slaan ons er goed doorheen en het levert leuke foto’s op. We geven de gidsen nog een fooi en gaan weer terug naar onze taxi.

Op naar ons volgend doel, we willen graag een tempel zien. We belanden bij een tempel waar op dat moment een ceremonie aan de gang is. Dames zijn druk bezig om offers te maken. Op de straat is politiebeveiliging en je mag niet overal komen. Ik voel me als toerist met mijn camera’s een beetje opgelaten, maar ja, wanneer maak je zoiets nou mee? De chauffeur regelt bij een lokale bewoner een aantal sarongs, want alleen met een sarong om mag je de tempel in. De Balinezen lopen er op hun paasbest bij. Komen wij aan in onze korte broeken met snel een sarong daarom heen geknoopt. We schieten weer mooie plaatjes. We blijven niet te lang, want we hebben nog veel meer wensen op ons programma staan.

We gaan richting de rijstterrassen. We stoppen in de middle of kwowwhere op een smal straatje in een klein dorpje. In de kraskant ligt de was te drogen. In de rivier is een man zich aan het douchen. Dit zegt tot genoeg. Ook dit hebben we weer meegemaakt, weer een item om van ons lijstje af te strepen. We gaan door naar Ubud. Met de georganiseerde dagtoer hebben we geen kans gezien om hier rond te kijken omdat het plensde van de regen, we gaan nu in de herkansing. In plaats van naar de kleine tentjes aan de kant van de weg, worden we naar een echte houtsnijgalerie gebracht. Hier laten ze zien hoe het snijwerk tot stand komt.

Er staan prachtige werken in de galerie met ook “prachtige” prijskaartjes. Dit is niet echt voor onze portemonnee, maar wel het echte Balinese handwerk. Vervolgens worden we bij de volgende galerie afgezet waar ze zilveren voorwerpen verkopen, voornamelijk sieraden. Ook hier is het prachtig, maar toch niet echt waar we naar op zoek zijn. We zijn snel uitgekeken en stappen weer in de taxi. We willen schilderijen zien. Nou dat komt zeker goed. In de volgende galerie hebben ze schilderijen, en wat voor schilderijen. Zelf een heleboel met papegaaien en kaketoes, kijk, dit is wat we willen. Uiteraard is er voor elk wat wils, schilderijen met Balinese dansvoorstellingen, abstracte voorstelling, bloemen, te veel om op te noemen. De schilderijen met de vogels heeft uiteraard onze belangstelling. Ik zoekt een paar mooie bij elkaar maar kan niet kiezen.

De prijzen liegen er ook niet om, maar ja, je weet maar nooit waar je op uitkomt als je gaat afdingen. Het afdingen gaat heel goed en ik ga met een prachtig schilderij met 2 ara’s erop naar huis. Ze heeft 2/3 van de prijs afgekregen. Kijk, da’s nog eens leuk. Caroline en hans  gaan met een schilderij met een typische Balispreeuw de deur uit. Ook hun is het gelukt om flink af te pingelen. Voorlopig kunnen we geen galerie meer zien. Ze wilden nog met ons naar een Batikmarkt, maar dat laten we voor wat het is.

Als laatste stond nog op ons lijstje om naar Denpasar te gaan. Dit is de hoofdstad van Bali en hier is een vogeltjesmarkt. Dit willen we wel eens met eigen ogen gaan bekijken. Is het echt zo verschrikkelijk zoals ze zeggen? De markt bestaat uit smalle straatjes en in 2 straatjes hangt het helemaal vol met kleine kooitjes, vol met onbekende vogels, maar ook bekende vogels, zoals duiven, lori’s  en grasparkieten. Papagaaien en kaketoes zien we niet. Er worden zelfs vogels te koop aangeboden die in kartonnen zakken zitten, je weet wel, van die zakken waarin je de mandarijnen meekrijgt bij de groenteman. Het is dat we het met eigen ogen zien, maar anders zou je het niet geloven. We blijven niet te lang, we zijn moe en kunnen dit tafereel ook niet te lang aanschouwen. Maar  je moet het wel gezien hebben…….Het blijkt typisch Balies te zijn ……………

We vertellen de chauffeur dat we graag weer terug naar het hotel willen. Dan kunnen we nog even bijkomen van alle indrukken. Nog even ontspannen in het zwembad.

Vanavond is het afscheidsdiner. Alle anderen gaan zaterdagochtend vroeg weer naar huis, wij pas zondagmiddag, dus we hebben nog 1,5 dag om te genieten van Bali. We maken ons op voor het laatste diner met de hele groep. Vanmiddag hebben we geen tijd gehad om te lunchen dus we hebben erg lekkere trek.

Het is om 19.00 verzamelen in de poolbar. Wij met z’n drietjes beginnen met de Singapore Sling, om alvast een beetje in de stemming te komen. Het eten is een groot succes ontspannen en gezellig. Aangezien iedereen er morgen weer heel vroeg uit moet, maken we het niet te laat. We nemen afscheid van iedereen en blijven met zijn drietjes nog even nagenieten van het uitzicht over de Indische oceaan en het geluid van de branding. 

Zaterdag 22 november ’08

Deze laatste volle dag willen we toch nog optimaal benutten. We willen om 8.00 uur een taxi nemen. De chauffeur van de vorige dag zien we in de lobby zitten. We vragen of hij al bezet is, dat is niet het geval. Wij gaan vandaag weer met hem op pad. Onze eerste doel is de Bali Zoo. Hij brengt ons erheen.

De Bali Zoo is niet al te groot, het ziet er ook redelijk verouderd uit. We wandelen langs de beren en stekelvarkens. We besluiten de dierenshow te kijken. Een uil, toekan en arend mogen vanuit hun hok richting de spreker vliegen. Ze krijgen hun beloning en vliegen weer terug hun hok in. Er komt ook een jonge krokodil opdraven, met hem mag je op de foto, maar wij bedanken vriendelijk. Als sluitstuk komen ze met 2 leeuwenwelpjes aanzetten op het grasveld. Je mag ze aaien en fotograferen. Dit besluiten we wel te doen. Ze hebben een hoog knuffelgehalte maar de klauwen zijn toch al reusachtig groot. Weer wat beleefd.

We gaan weer verder en komen terecht bij vleermuizen. Nee, niet in een donkere grot, maar gewoon in het daglicht, hangend aan wat takken van een boom. We kennen ze wel van plaatjes, maar bij daglicht hebben we ze nog nooit gezien. De achterpoten hebben gewoon teentjes. De voorpoot is echter maar 1 grote haak. Er tussenin zit vel, maar het lijkt net leer. Hun koppie en rest van het lijf is voorzien van een zacht velletje, althans, zo lijkt het, ik heb het niet gevoeld. Weer een kans om iets unieks op foto vast te leggen. Dat doen we dan ook zeker. We mogen er ook nog mee op de foto, maar gezien de ziektes die deze beesten bij zich kunnen hebben, bedanken wij voor de eer. De foto’s zijn voor ons genoeg.  Ook hier zien we de Komodo  varaan . Blijft indrukwekkend.

Op weg naar de uitgang komen we nog langs de volières met kaketoes en edels. Ook de apen en panters slaan we niet over. De leukste is toch wel Jacky, een grote mannetjes Oerang Oetang. Ook al zo’n immens dier. Hij zit eerst binnen in zijn verblijf, maar na een tijdje wachten komt ie toch naar buiten toe zodat wij hem eens goed kunnen bekijken.

We gaan weer naar de taxi en door naar het Bali Bird Park. Daar waren we al geweest, maar we hebben daar toch wat leuke souvenirs gezien die we willen hebben en we kunnen het park ook nog eens rustig op ons gemak bekijken.     

Ik had de chauffeur de vorige dag gevraagd of hij wist waar je beschilderde houten eieren kon kopen. Dat lag toen niet echt op de route. Hij geeft nu aan dat dat wel op de route ligt en of we niet eerst naar die eieren willen kijken en dan pas naar het Bali Bird Park. Wij vinden het oke. Niet veel later staan we een in straatje met aan elke kant 1 winkeltje met tig beschilderde eieren, keus in overvloed, ook eieren met vogels erop. Die willen we als eerste zien. We hebben  een aantal mooie eieren apart laten zetten, ook een heel groot ei met een typisch Balinees tafereel erop. Op de achtergrond zitten vrouw en 2 dochters de eieren te schuren en te schilderen, echt handwerk dus. Het afdingen gaat beginnen. Het valt niet mee .Maar we nemen ze mee voor een leuke prijs. Onze dag kan eigenlijk al niet meer stuk.

We gaan toch door naar het Bali Bird Park voor de andere souvenirs (als ze tenminste niet verkocht zijn). We willen een t-shirt laten maken, je kunt namelijk met de zeldzame borstelkoppapegaai op de foto Je krijgt zelfs wel 4 vogels waarmee je op de foto gaat. Het zijn voor ons allen, de borstelkop, de molukkenkaketoe en 2 ara’s. Het t-shirt is heel mooi geworden, eigenlijk zonde om aan te trekken.

We gaan daarna meteen door naar de souvenirwinkel. Deze zit bij de ingang, dus dat scheelt. We brengen onze aankopen alvast bij de taxi, hoeven we daar tenminste niet mee te sjouwen. Onze magen beginnen te knorren en we bestellen wat te eten. De lucht begint al wat te betrekken.

De vogelshow die normaalgesproken buiten wordt gehouden, doen ze nu overdekt, net waar wij gaan eten. Een grote palmkaketoe komt aangevlogen. Wow, wat een beauty! We maken snel foto’s. De show duurt niet lang, er is namelijk haast geen publiek. De dame van de show vertelt echter wel veel over de vogel en we mogen gewoon met de palmkaketoe op ons arm staan en foto’s nemen. Dat laten we ons geen 2^e keer vertellen. Kom maar op met die palm! Zo van dichtbij is ze toch wel groot, ze heet Annamaria. Voor nu genieten wij van deze schitterende dame en maken wij nog wat extra foto’s.

Inmiddels plenst het keihard. De chauffeur is heel lief paraplu’s komen brengen voor ons. Hij krijgt van ons een drankje wat ie eigenlijk niet wil aannemen. We smikkelen heerlijk van ons eten. Aangezien we geen idee hebben hoe lang het nog zal blijven regenen, besluiten we toch onder de paraplu het park in te gaan. Aan de blikken van de andere mensen te zien, verklaren ze ons voor gek. Niet lang daarna zal blijken waarom. De kwaliteit van de Balinese paraplu is toch wel anders dan onze Hollandse kwaliteit. Na een tijdje ben ik met paraplu net zo nat als zonder…. We komen nog diverse mooie vogel en andere dieren tegen waar ze hier veel last van hebben . Slangen en hagedissen en diverse reptielen…… Ze eten niet alleen de eieren van hun vogels op maar soms zelfs de vogels. Natuurbroed vogels zijn dan ook zeldzaam in Bali Bird Park. Wij proberen er een op de foto te zetten.

We lopen naar het huisje waar de vorige keer de meneer met de beschilderde eieren zat. De man van de eieren zit lekker te schuilen. We vragen of hij zijn eieren wellicht bij zicht heeft, dat is zo, die zitten in het mandje. We hebben het hele rijk alleen, want niemand gaat met die regen het park in. We hebben volop keus uit de eieren en wij besluiten er 4 mee te nemen. En nog wat schilderijen met prachtige vogels erop.

Volgens mij kan voor deze 2 mannen hun dag ook niet meer stuk. We kopen hun handwerk op. Voor ons is dat ook zeker het geval. We hebben mooie dingen meegemaakt en hele leuke souvenirs gekocht, wat wil je nog meer.

We gaan weer richting het hotel ,met een tevreden gevoel want de muntjes zijn op.  

We hebben besloten om deze vakantie in stijl af te sluiten. We gaan ter afsluiting vanavond eten bij de Japanner. Ons feest is compleet. Het was vandaag een topdag en terugkijkend op alles wat het een Topvakantie. We maken het niet te laat, want onze laatste ochtend op Bali willen we niet te lang in bed doorbrengen, maar juist lekker aan het zwembad.

Zondag 23 november

 

De koffers zijn al ingepakt en om 08.30 uur gaan we voor de laatste keer ontbijten in de tuin met het uizicht op strand en de oceaan. We nemen nog een extra wafel met slagroom en chocoladesaus. Iedere dag stond dit op ons ontbijtmenu. We nemen uiteraard ook lekker veel fruit, heus niet alleen maar de “foute” dingen. We gaan lekker zwemmen en bedenken dat wij nog helemaal geen massage hebben ondergaan. Ik zie net dat er een massagebed vrijkomt er zwem supersnel naar de kant. YES, hij is vrij. Er kunnen 2 tafels staan onder het afdak en onder het genot van de rollende golven van de branding genieten wij van een 50 minuten durende heerlijke ontspanningsmassage.

De 50 minuten gaan helaas veel te snel voorbij, hij had nog wel uren door mogen gaan. Dit is toch weer genieten. We nemen nog een laatste duik in het zwembad en maken ons op voor vertrek naar het vliegveld van Bali. Om 16.25 uur vertrekt het vliegtuig van Bali richting Singapore. Rond 19.00 lopen we rond op de luchthaven van Singapore. We gaan eerst wat eten en daarna de resterende Singaporese dollars er doorheen jagen. We kunnen nu ook weer gratis mailen met het thuisfront en dat doen we dan ook. We kijken meteen even wat voor weer ons te wachten staat in Nederland. We lezen SNEEUW! Echt waar, ja , echt waar, het sneeuwt in Nederland. Daar staan wij dan, in Singapore, met minstens 25 graden. Gelukkig hebben we dikke trouwen bij ons. We hebben zin in vette hap en dus geen rijst of vis. Dan kom je al snel terecht bij de Burger King. Oh, wat smaakt dat goed zeg! Ons vliegtuig naar Amsterdam vertrekt pas om 23.50 uur. Rond 23.00 uur is het verzamelen bij de gate, maar tot die tijd: SHOPPEN. Ik koopt nog wat leuke geluksbrengers voor de kinds en ons mam

Om 24.00 uur wachten wij in spanning af wanneer het vliegtuig vertrekt. Voorlopig zit er geen beweging in. Om 00.15 uur geeft de piloot de mededeling dat het erg druk vliegverkeer is en dat de karretjes die het vliegtuig weduwen bij de gate vandaan, niet beschikbaar zijn, daar is het wachten op.  Dan zit er niets anders op dan maar even te wachten. Om 00.30 uur nog steeds geen beweging. Wel zien we achter in het vliegtuig 4 man personeel staan bij een rij stoelen (wij zitten zelf vooraan in het vliegtuig). Het blijkt dat er een man niet goed is. Ondersteund door 2 man personeel wordt hij wankelend door het gangpad naar de uitgang begeleidt. Deze man ziet letterlijk groen van ellende. Nadien moet er nog een en ander schoongemaakt worden en ook zijn koffer moet uit het vliegtuig gehaald worden. Dit alles levert aardig wat vertraging op. Uiteindelijk gaan we om 01.15 uur de lucht op, op weg naar het verre en koude Nederland.

We worden onderweg weer heerlijk verwend met lekkere hapjes en tussendoortjes. We kunnen weer volop film kijken, slapen, slapen en slapen. Dit laatste lukt gelukkig aardig. Ook deze tijd in het vliegtuig gaat snel voorbij en voor we het weten staan we op Nederlandse bodem. Het is inderdaad zeer fris als we het vliegtuig uitgaan, richting de bagageband. Als snel hebben we onze koffers compleet en gaan naar de uitgang. Daar staat Ed ons op te wachten In Vleuten een bakkie koffie doen.. en dan naar Eindhoven, de vakantie is nu echt voorbij…. voorbij…. voorbij……

TOT SLOT:

Onze reis naar Singapore en Bali is ten einde. We hebben volop genoten, de mooie dingen gezien, maar ook de minder mooie dingen. Hopelijk hebben we jullie via dit verslag een beetje een indruk kunnen geven van onze belevenissen gedurende deze 16 dagen, zodat jullie er toch ook een beetje bij zijn geweest.  Ik ga een Pouwer Point maken zodat we de verhalen en belevenissen met diepere inhoud aan mensen kunnen laten zien .Zodat ze of volgende keer mee gaan naar het congres in Singapore of als ze zelf eens die kant in gaan weten waar ze moeten zijn en bij wie.  Dus als u meer wil weten dan komen we graag uw vereniging bezoeken of kom naar de pakara dag 2009  waarvoor ik een reisverslag ga maken en met genoeg animo zullen we die dan laten zien met foto en film.  Nu we hebben het diverse malen over de Singapore Sling gehad. Hier  het recept….Dit  stond in het boekje van Singapore Airlines....

A concotion of:

- dry gin

- Dom Benedictine

- cointreau and cherry brandy

shaken up with lime and pine-applejuices and a dash of Angostura bitters and grenadine. 

Op z'n hollands zou ik zeggen:

een beetje:

- dry gin

- dom benedictine

- cointrau en kersenbrandenwijn

geschud met limoen en ananassap en wat Angostura bitter en grenadine en uiteraard ijsblokjes.

.